 |
David Park Bilinmeyen Ülkede Yolculuk |
“Bazen en uzun yolculuk, kalpten kalbe olan mesafedir.”
David Park, Bilinmeyen Ülkede Yolculuk romanında sade ama çarpıcı bir anlatımla, hem fiziksel bir seyahatin hem de içsel bir yüzleşmenin izini sürüyor. Kitap, Kuzey İrlanda'nın karla kaplı yollarında başlayan bir baba yolculuğunu konu alıyor ama asıl yol, onun geçmişle, suçlulukla, baba olmakla ve sevgiyi ifade edememekle yüzleştiği içsel dünyadan geçiyor.
Başkahraman, uzak bir şehirde mahsur kalan oğlunu Noel tatilinde almak için yola çıkan bir babadır. Ancak bu yolculuk, yalnızca buzlu yolları değil; susan ilişkileri, bastırılmış duyguları ve telafi edilemeyen anları da beraberinde getirir.
Park’ın dili son derece sade, ama bir o kadar da etkili. Her cümle, bir sessizliğin ya da kaçırılmış bir anın ağırlığını taşır. Roman, konuşulmamış duyguların, söylenemeyen sevginin romanıdır bir bakıma.
“Yollar karla kaplıydı. Ama asıl kapanan, birbirine giden kalplerin yoluydu.”
Bilinmeyen Ülkede Yolculuk, yavaş akan ama derinlere işleyen bir roman. İçinde fırtına kopan ama dışı sessiz bir babayı anlatırken, aslında hepimizin kalbine dokunan evrensel duyguları hatırlatıyor.