 |
Margaret Weis Elf Yıldızı Ölüm Kapısı Serisi 2 |
Toprağın altında yatan karanlık kader
İlk kitapta havanın hüküm sürdüğü Arianus’u keşfettik. Şimdi sıra, yerin ve taşın derinliklerine, bir başka kırık dünyanın merkezine inmeye geldi: Pryan’ın zıttı, toprağın alemi: Pryan yok, burada dünyamız Abarrach.
Elf Yıldızı, yaşamın giderek söndüğü, ölülerin ise ayağa kalktığı bir gezegende geçiyor. Güneş yok, umut yok. Hayatın yerini büyüyle döndürülen ölüler almış. Burada halk, atalarının hatırasına saygıyla değil, onların cesetlerini hayatta tutan karanlık büyülerle varlığını sürdürmekte. Ancak bedeli ağır: Ruhlar huzur bulamıyor, dirilen bedenler ise günbegün çürüyor.
Haplo, Ölü Kapısı’ndan geçerek bu umutsuz topraklara adım attığında, yalnızca bir keşif yapmakla kalmaz; kendisi de geçmişinin ve inançlarının gölgesinde sorgulanmaya başlar. Patryn'lerin savaşçı dünyasında bile Abarrach kadar karanlık bir yer görülmemiştir.
Elf Yıldızı, sadece büyüyle değil, ahlaki seçimlerle, yozlaşmış geleneklerle ve yaşamın anlamıyla örülü bir anlatıdır. Ölümün bile bir çıkış olmadığı bu dünyada, asıl soru şudur: Yaşamak gerçekten hâlâ mümkün mü?
"Bazı dünyalarda ölüm son değildir. Bazen sadece başlangıçtır."