 |
Georges Perec Kayboluş |
Bir insan kaybolduğunda arkasında bir boşluk kalır; ama ya bir harf kaybolursa? Georges Perec’in Kayboluş adlı romanı, bu sorunun peşine düşerek dilin kalbinde oynanmış çarpıcı bir edebi deneydir. Roman boyunca, Fransızca’nın en sık kullanılan harfi olan “e” harfi hiç kullanılmaz. Bu sessiz yokluk, hem biçimsel bir meydan okuma hem de anlatının temelini oluşturan metafor haline gelir.
Hikâye, Anton Voyl’un bir anda ortadan kaybolmasıyla başlar. Onu arayan bir grup insan, iz sürdükçe kendi iç dünyalarıyla ve birbirleriyle yüzleşmeye başlar. Ancak bu arayış, sadece fiziksel bir kaybın değil, daha derin, sembolik bir boşluğun da peşindedir. Roman ilerledikçe kaybolan sadece bir kişi değil, aynı zamanda bir hafıza, bir dil, bir kimliktir.
Kayboluş, kelimelerin suskun kaldığı bir dünyada anlamın izini sürer.** Georges Perec, eksiklik üzerinden inşa ettiği bu anlatıda, okura hem kısıtların yaratıcı gücünü hem de kaybın ağırlığını hissettirir.